Áñ÷éêÞ óåëßäá

(åêôõðþóôå ôç óåëßäá áõôÞ Þ áí äåí Ý÷åôå åêôõðùôÞ êÜíôå ôç áðïèÞêåõóç óôï óêëçñü äßóêï ôïõ õðïëïãéóôÞ óáò)

 

6 Σεπτεμβρßου του 1922.
Τα πρþτα τμÞματα του τουρκικοý στρατοý, που Ýρχονταν απ' το δρüμο της Σμýρνης για να καταλÜβουν το ΑúβαλÞ, φÜνηκαν στους λüφους. Στην εßσοδο της πüλης τοýς περßμενε η εκπληκτικÞ πομπÞ : ο δεσπüτης, ο δÞμαρχος, οι προεστοß, οι ιερεßς, οι συντεχνßες με τα λÜβαρα που ανεμßζονταν στον αÝρα. Εßχαν βγει ν τοýς υποδεχθοýν ! Οι Τοýρκοι στρατιþτες, κατασκονισμÝνοι, κατÜκοποι, καταματωμÝνοι, με Üγρια μÜτια, φοβεροß, κοßταζαν κατÜπληκτοι τα συμβαßνοντα. Οι γυναßκες των χριστιανþν εßχαν κρυφτεß πßσω απ' τα παντζοýρια και απ' τις μισüκλειστες πüρτες των σπιτιþν τους, τα παιδιÜ παßζανε στα καλντερßμια νομßζοντας πþς εßναι πανηγýρι. Οι καρδιÝς των μεγÜλων χτυποýσαν δυνατÜ.
ΜπÞκαν οι Τοýρκοι στην πüλη, τη ζþσανε γερÜ. 0 Κυδωνιþν Γρηγüριος πÞγε να επισκεφθεß τον στρατιωτικü διοικητÞ, συνταγματÜρχη ΑχμÝτ ΖακÞ. Ζοýσε ακüμα μες στις αυταπÜτες. Ο Τοýρκος μÝραρχος
φρüντισε να τον προσγειþσει :
-Απορþ και  εξßσταμαι, του εßπε, βλÝποντας τα κεφÜλια σας να εßναι ακüμα πÜνω στους þμους σας.»
Και του ανακοßνωσε την απüφαση της ΜεγÜλης Εθνοσυνελεýσεως της Αγκýρας :να υποστοýν αυστηρÝς κυρþσεις οι χριστιανοß της Μικρασßας που πολÝμησαν με τον ελληνικü στρατü.
Το ßδιο βρÜδυ κηρýχτηκε ο στρατιωτικüς νüμος. ¾στερα βγÞκε Þ φοβερÞ διαταγÞ :
"Να παρουσιασθοýν üλοι οι Üνδρες απü 18-45 χρüνων."
Τοýς μÜζεψαν Ýτσι, üλον τον ανθü του πληθυσμοý, χιλιÜδες, τοýς δÝσαν, τοýς μεταφÝρανε Ýξω απü την πüλη και τοýς σκüτωσαν στα μεταλλεßα του ΦρÝνελι καß στις χαρÜδρες.
Ο Κυδωνιþν Γρηγüριος Ýμεινε στην πüλη με τα γυναικüπαιδα, Ýκανε ü,τι του περνοýσε για τη σωτηρßα του ποιμνßου του, διαβÞματα, εκκλÞσεις στους Τοýρκους, νομßζοντας πως ακüμα το κýρος τÞς Εκκλησßας, τα προνüμια τα σουλτανικÜ, εßχαν σημασßα. ΣÝ λßγες μÝρες Üρχισαν να φτÜνουν στο λιμÜνι βαπüρια με αμερικανικÞ σημαßα, να παραλÜβουν τα γυναικüπαιδα. Οι Τοýρκοι εßπαν στην αρχÞ :«¹ Üδεια της αναχωρÞσεως ισχýει μüνον για 24 þρες. ¼σοι δεν προλÜβουν να φýγουν, θα μεταφερθοýν στο εσωτερικü της ΑνατολÞς»
Ο Δεσπüτης πÞγε και βρÞκε τον Τοýρκο φροýραρχο. Εßχε πÜντα το κουρÜγιο να μιλÜ αυστηρÜ, αν και μÜντευε το τÝλος που τον περßμενε. ΔιαμαρτυρÞθηκε: πüσοι προλÜβαιναν να μπαρκÜρουν σε 24 þρες με τα λßγα μÝσα που υπÞρχαν ;
 --«ΑντιλαμβÜνομαι τα σχÝδιÜ σας, εßπε στον ΣαμπρÞ πασÜ. ΘÝλετε να μÜς εξοντþσετε üλους. ΑλλÜ τι Ýβρεξεν ο ουρανüς και δεν το εδÝχθη η γη; »ΕπÝστρεψε στη ΜητρüπολÞ του κατüδυνος την ψυχÞν .
—«Φýγετε üλοι αμÝσως ! Ο σþζων εαυτüν σωθÞτω!»
Του εßπαν να ετοιμασθεß νÜ φýγει και εκεßνος. ΑρνÞθηκε :
--«Εφüσον και Ýνας ακüμη εκ των πιστþν τοý ποιμνßου μου ευρßσκεται εδþ, θα μεßνω και εγþ.»
Την 30 Σεπτεμβρßου του 1922 οι Τοýρκοι ορßσανε ως ημÝρα που θα επÝτρεπαν και στους παπÜδες των Ýνδεκα μεγÜλων εκκλησιþν του Αúβαλιοý να φýγουν. Ο Δεσπüτης πÜλι εßπε :
—«Εγþ εßμαι υποχρεωμÝνος να μεßνω.»
ΕπειδÞ Ýμεναν ακüμη χριστιανοß στην πüλη. Και εßχε γνωσθεß η τελευταßα αγριüτητα. ¼ταν οι Τοýρκοι μÜζεψαν τους Üντρες απü 18-45 ετþν και τοýς σκοτþσανε Ýξω απ' την πüλη, εßχαν εξαιρÝσει απü αυτÞ την ομαδικÞ στρατολογßα και σφαγÞ τÜ σινÜφια : τους επαγγελματßες, τους φουρναραßους, τους χτßστες, τους μαραγκοýς. Ο διευθυντÞς της αστυνομßας τους κÜλεσε üλους να παρουσιαστοýνε. Τοýς πÞγαν σ’ Ýνα λüφο λεγüμενο «ΜπογιÜ» και τοýς σκüτωσαν με τσεκοýρια. ¸νας μüνο γλýτωσε και εßπε το τι Ýγινε.»
ΤÝλος, πιÜσαν τον Δεσπüτη και τους παπÜδες. ¾στερα απü τÝσσερεις μÝρες φυλακÞ και βασανιστÞρια, τους σηκþσανε και τους οδÞγησαν Ýξω απü την πüλη. Τοýς συνοδεýανε στρατιþτες και τσÝτες οπλισμÝνοι. Τοýς γυμνþσανε, τοýς δÝρνανε, τοýς βιÜζανε να περπατοýν ξυπüλυτοι. Το μαρτυρικü τους τÝλος το περιγρÜφει στο χρονικü του ο Μητροπολßτης ΜυτιλÞνης ΙÜκωβος, δßδοντας τις δυο εκδοχÝς που Üκουσε.
ΑλλÜ εγþ θα αφηγηθþ την αυθεντικÞ ιστορßα. ¹μουν με την προτελευταßα αποστολÞ σκλÜβων ποý οι Τοýρκοι οδηγοýσανε στο εσωτερικü της ΑνατολÞς. Γυμνοß, πεινασμÝνοι, διψασμÝνοι, καταματωμÝνοι, εßχαμε φτÜσει στην ΠÝργαμο. Μας ρßξαν σε μιαν αποθÞκη. Την Üλλη μÝρα, κατÜ το μεσημÝρι, Üνοιξε η πüρτα και μπÞκε Ýνα νÝο κοπÜδι σκλÜβων. ¹ταν, σε αξιοθρÞνητη κατÜσταση, οι παπÜδες του Αúβαλιοý: αλλοσοýσουμοι, καταματωμÝνοι κι αυτοß, με ξεσκισμÝνα ρÜσα, πεινασμÝνοι, ξυπüλυτοι, Üγριοι απ' τη μαρτυρικÞ πορεßα. Ο Κυδωνιþν Γρηγüριος, αν και εßχε ξεκινÞσει μαζß τους, δεν Ýφτασε στην ΠÝργαμο. ¸ξω απ' το ΑúβαλÞ οι Τοýρκοι τον ξεχωρßσανε μαζß με μερικοýς Üλλους απ' το κοπÜδι και τον παραδþσανε σ’ Ýνα απüσπασμα εκτελεστικü που εßχε, εκτüς απ' τα üπλα, και φτυÜρια. Οι Üλλοι οι παπÜδες συνεχßσανε το δρüμο. Σαν πÝρασε λßγη þρα, ακοýσανε πßσω τους ντουφεκιÝς. Το απüσπασμα ενþθηκε μαζß τους αργüτερα. ¸νας Τοýρκος του αποσπÜσματος εßπε :--«Τον Δεσπüτη τον θÜψαμε ζωντανü. Οι ντουφεκιÝς Þταν για τους Üλλους.»
Απ’ την ΠÝργαμο συνεχßσαμε τη μαρτυρικÞ πορεßα προς το εσωτερικü της ΑνατολÞς, μαζß με τους παπÜδες. ¸ξω απ' την ΠÝργαμο σκοτþσαν τον γερο-ιερÝα της ενορßας μας, που δεν μποροýσε να βαδßσει. Τον παραδþσανε στον üχλο - στους πολßτες και στα παιδιÜ - που παρακολουθοýσαν τη θλιβερÞ θεωρßα. Κι ο üχλος τον σκüτωσε μπρος στα μÜτια μας με λιθοβολισμü.ΦτÜσαμε στο ΚιρκαγÜτς. Εκεß, τη νýχτα, οι Τοýρκοι ξεχþρισαν τους παπÜδες και τους πÞραν δεμÝνους να τους πÜνε στο ΑξÜρι. ΜÜθαμε αργüτερα πως τους σκüτωσαν üλους στο δρüμο.
Απü 3.000 Üνδρες που πιÜσανε οι Τοýρκοι στο ΑúβαλÞ, τον ανθü του πληθυσμοý, σωθÞκαμε και φτÜσαμε, ýστερα απü δεινÜ πολλÜ, στην ΕλλÜδα εßκοσι τρεις ψυχÝς (αριθμüς 23).
ΑυτÞ τη μαρτυρßα καταθÝτω για την Ορθοδοξßα της Μικρασßας, που Ýδιδε Üγιους και μÜρτυρες ταπεινοýς και αφανεßς, επειδÞ τους οδηγοýσε Ýνα μüνο : η πßστη και το χρÝος.

Ηλßας ΒενÝζης-ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΧΑΙΡΕ
(Το κεßμενο μπορεß να διαβαστεß μια φορÜ μεγαλüφωνα απü το δÜσκαλο Þ σιωπηρÜ απü τα παιδιÜ μια φορÜ.Μπορεß ακüμη αν θÝλετε ,το κεßμενονα μοιρασθεß σε κÜθε Ýνα μαθητÞ- ΕπιλÝξετε ανÜλογα με το επßπεδο της τÜξης)

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ


1.Γιατß ο δεσπüτης των Κυδωνιþν πÞγε να επισκεφθεß τον ΑχμÝτ ΖακÞ;

  1. Για να τον καλωσορßσει.
  2. Για να του ζητÞσει να μην πειρÜξει τους κατοßκους
  3. Για να του ζητÞσει να μην πειρÜξει εκεßνον .
  4. Για φαγητü ýστερα απü κÜλεσμα του τοýρκου διοικητÞ

2.Πüσες εκκλησßες εßχε το ΑúβαλÞ πριν την καταστροφÞ;

  1. 5
  2. 11
  3. 13
  4. 18

3. Ο δεσπüτης γιατß Ýλεγε : «Εγþ εßμαι υποχρεωμÝνος να μεßνω»

  1. Αισθανüταν υποχρÝωση προς το ποßμνιü του
  2. Εßχε να κÜνει λειτουργßα το απüγευμα
  3. Περßμενε τον ελληνικü στρατü
  4. Δεν θα Þταν ευγενικüς αν Ýφευγε

4.Γιατß η ιστορßα του ΒενÝζη εßναι η αυθεντικÞ;

  1. Γιατß την Üκουσε απü τους ßδιους τους δολοφüνους
  2. Γιατß του την εßπε ο μητροπολßτης ΜυτιλÞνης
  3. Γιατß το Ýλεγαν üλοι
  4. Γιατß το εßδε με τα μÜτια του

5.Οι αιχμÜλωτοι παπÜδες που οδηγοýνταν στην Ανατολßα εßχαν ξεσκισμÝνα ρÜσα:

  1. ¹ταν φτωχοß και δεν εßχαν Üλλα να αλλÜξουν
  2. Δοýλευαν στα χωρÜφια με αυτÜ
  3. Για να μην τους κακομεταχειριστοýν üταν πÞγαιναν στην Ανατολßα
  4. Απü τα βασανιστÞρια και τις κακουχßες του ποδαρüδρομου στα βÜθη της ΑνατολÞς

6.Γιατß ενþ üλοι Ýλεγαν στον μητροπολßτη Κυδωνιþν να φýγει εκεßνος δεν Ýφευγε ενþ μποροýσε και Ýτσι να Ýσωζε τη ζωÞ του;

 

 

7. Οι 3000 χιλιÜδες ¸λληνες Üνδρες των Κυδωνιþν απÝμειναν τελικÜ μüνο 23.Τι νομßζετε üτι απÝγιναν οι υπüλοιποι;

 

 

8.Οι ιερεßς εßχαν ιδιαßτερη μεταχεßριση απü τους Τοýρκους Þ τους συμπεριφÝρονταν üπως σε üλους τους υπüλοιπους;

 

9.Γιατß  οι Τοýρκοι τüσο μÝνος και αγριüτητα απÝναντι στους ιερεßς ,το Δεσπüτη και την εκκλησßα ;

 

áñ÷Þ ôçò óåëßäáò

áñ÷éêÞ óåëßäáóåëßäá ôùí áóêÞóåùí